தோரண வார்த்தைகள்

காகித வெண் சுவர்களில்
பதிந்திருக்கும்
முற்றுப் புள்ளி ஆணிகளில்
கட்டிவிடப்பட்ட
கவிதை வரிக் கொடியில்
கண்ணீரில் நனைந்து
கனத்துத் தொங்கிய வார்த்தைகள்
உன் நினைவுக் காற்றில்
அலைந்து ஆடிக் காய்ந்ததில்
உலர்ந்து லேசாகிப் போனது
என் மனம்


நாளைய குர்பானியில்
உயிர் போகப்போவதறியாமல்
நேற்றே ஹோலி கொண்டாடி
விட்டு வந்தன கலர் கலராய் ஆடுகள்
ஆந்திராவிலிருந்து.

கண்ணாடிக் கோப்பை
நீரில் இட்ட
பனிக்கட்டி கரைந்து
கோப்பையின் நீரைக்
குளிர்வித்து காணாமல்
போவது போல் உன் நினைவை
இட்டதும் மனதில் குளுமை தந்து
காணாமல் போகிறாய்
என் மேனிதான் வியர்த்துப் போகிறது
கோப்பையின் மேற்புறமாக.